شبی را بی تو در ظلمت ندانستی چگونه من سحر کردم
ندانستی چگونه از میان غم و از گرد و غبارش هم گذر کردم
نفس را خس خس افتاد و
نکردم داد و فریاد و
که اسمم بردم از یاد و
نفهمیدم چه خاکی را به سر کردم
و تو در بین اوج ابر ها بودی ندانستی چگونه این دل عاشق بسی آشفته تر کردم
هنوز این شب سیاه است و هنوزم دیده تر کردم
مگو جانا مگو بر من که این شب زنده داری بی ثمر کردم.....
جانم خسته از نامرد
دل خونین و رویم زرد
و دستم ســـــردِ ســــــــــردِ ســــــــــــــــــــــرد
تمام لحظه هایم پر ز تاریکی
عجب !
ندیدم اینچنین غربت به نزدیکی!
بارش باران است
که به پهنای رخم جلوه گری ها دارد
و کویر دل من
تشنه ی بارانیست که صفابخش وجودم باشد
خسته تر از خسته ترینم بخدا
من کجا و تو کجا
و تو خواننده آن
خواستم تا که غمت را به غزل وصف کنم
تیغ آمد به سرش قافیه ام باخته شد
آنچنان در نفس هرم غمت غمزده ام
اشک، باران شد و بر چشم ترم تاخته شد
باز هم بار دگر کوچه شود فرش رهت؟
یا که با ضربت او کار فلک ساخته شد؟
چشم ایتام به راهت که بیایی شب تار
چشم ،خون ریز و بسی ناله چنان فاخته شد
صحبتی بود میان در و مرغابی ها
کاندرآن مسئله بر هجر تو پرداخته شد
چاه، حتما که شبی بهر تو فریاد زند
نغمه فاتحه بر عاطفه بنواخته شد
آسمان زیر قدمهاش، زمین شرم زده
بعد پرواز، علی بر همه بشناخته شد
92/5/6
و زمین را نه توان است دگر
سهم دلهای پریشان اینک
گیسویم میرقصد
اضطرابی که در این دل افتاد
نه کسی میفهمد
نه کسی میداند
آسمانی بشوم من ای کاش
که زمین زمزمه ویرانی همه در سر دارد
ایام فاطمیه تسلیت باد
خسته و درمانده و نالان و رنجورم ولی
من به پای عشق تو همواره میمانم علی
من، نفسی خسته در این ویرانه
آسمان دل تنها همه شب بارانیست
گریه ام پنهانیست
نیست جز باد کسی همدم من
جز کاج
جز رود
جز ماه شب تارو غم انگیز همه تنهاییم
کاش...
خورشید نگاهی به من اندازد باز
کاش...
این باد بهار حتی به اندازه یک لحظه نسیم
صورت سرد مرا لمس کند
آری اینجا همه کس حتی زمین هم بی وفاست
آسمان!!!!!!!!!!
مقصد خسته دلان سوی تو است